مهربان بودن یعنی با شکوه، وقار و زیبایی زندگی کردن. یعنی به زندگی علاقه داشتن و به آن توجه نشان دادن، به حدی که آن را برای خود و دیگران بهتر سازد. این انتخابی ناشی از عشق به خود عمیق است، در درجه اول به دلیل این که قانون عالم هستی اقتضا می کند که هر چه بکاری، همان را درو می کنی. به عبارت دیگر، هر عملی-مهربانانه یا برعکس- چند برابر به خود شما بر می گردد. هر چه نسبت به دیگران مهربان تر باشید، عشق و محبت بیشتری به شما برمی گردد. بر عکس، هر قدر هم در رفتار یا گفتار نامهربانانه ای که از خود نشان می دهید محق باشید، با شدتی هزار بار به خودتان بر می گردد.
این قانون حاکم است تا ما را به خودمان معرفی کند. هر چقدر تلاش کنیم از خودمان فرار کنیم، موفق نخواهیم شد. هر کاری انجام می دهیم، هر عملی که از ما سر می زند و هر گونه انرژی که از خود ساطع می سازیم، در نهایت به خود ما برمی گردد. آنچه را می دهیم پس می گیریم، پس فقط در صورتی که صمیمانه و از ته قلب به دیگران محبت کنیم می توانیم مطمئن باشیم که شادی و نشاط کاملی را نصیب خود ساخته ایم.
این متن از کتاب "پاسخ ساده است... عاشق خودت باش...پیام قلبت را برسان" از سونیا شوکت ترجمه توراندخت مالکی صفحه 230و 231 می باشد.
[ یکشنبه 92/4/9 ] [ 10:20 صبح ] [ mohammad ghasem ]