معرفی کتاب "قصه‌های مشدی گلین خانم"

گردآوری: ل.پ.الول ساتن
ویرایش: اولریش مارتسولف / آذر امیرحسینی نیتهامر / سیداحمد وکیلیان
انتشارات: نشر مرکز

کتاب مشتمل بر 110 قصه فولکلور ایرانی‌ست که مشدی گلین خانم  آن‌ها را برای لارنس پل الول ساتن، شرق‌شناس و ایران‌شناس مشهور هنگامی‌که در زمان جنگ جهانی دوم در ایران مامور بود تعریف کرده است.

در بحبوحه جنگ جهانی دوم و در دوران اشغال ایران توسط متفقین، لارنس پل الول ساتن جوان در سال 1943 میلادی مأموریت می‌یابد تا صدای دولت متبوع خود را به نام “صدای انگلیس” در بخشی از رادیو تهران دایر کند. او که قبلا هم به ایران آمده بود، با علی جواهر کلام ، روزنامه نگار و دیپلمات ایرانی آشنا بود و اغلب در تعطیلات پایان هفته به خانه آقای جواهر کلام رفت و آمد داشت.

دوستی آن‌ها با هم موجب آشنایی‌ ساتن جوان با مشهدی گلین خانم شد. وقتی این مشدی گلین خانم دید این مرد جوان انگلیسی کم حرف است، برایش داستان تعریف کرد و به موجب همین قصه ها بود که ساتن استعداد نهان مشدی گلین خانم در به خاطر داشتن قصه‌های عامیانه ایرانی و تعریف کردن‌ شیرین و با آب و تاب‌شان را کشف کرد . ساتن رفته رفته مجذوب قصه‌ها و قصه‌گویی او شد و شروع به ثبت متن قصه‌ها کرد، دقیقا همان‌طور که مشدی گلین خانم تعریف می‌کرد. مشهدی گلین خانم آن موقع حدود هفتاد سال داشت.

"الول ساتن" خود، اولین برخوردش را با این زن قصه‌گو چنین وصف می کند:

«وقتی متوجه شد که من ذاتاً آدم کم حرفی هستم شروع کرد به نقل روایت ایرانی قصه مشهور «شرط بندی سکوت». بعدها کاشف به عمل آمد که «مشدی گلین خانم» که نوشتن و خواندن نمی‌داند، گنجینه‌ای تمام نشدنی از قصه‌های عامیانه را در ذهن دارد که با هر حال و موقعیتی جور درمی آید.

یک سال بعد از خروج آقای ساتن از ایران، در سال 1327 خورشیدی، مشدی گلین خانم ِ قصه‌گو از دنیا می‌رود و به همت ساتن برای همه ما گنجینه‌ای ارزشمند را به یادگار می‌گذارد.

کتاب شامل قصه‌های زیبا و شنیدنی است. داستان‌هایی که تا حدود زیادی فرهنگ‌مان را نشان می‌دهد و بسیار سرگرم کننده هستند.